Momo- Kitap Özeti

Michael Ende bu kitabında günümüz insan ilişkilerini, zamanı ve tabiki çocukları ele almış. İnsanların artık birbirlerini dinlemediği, dostluk ve arkadaşlık değerlerinin nasıl sığlaştını, tekdüze bir yaşamın bize dayatıldığı bir sistemin içine yavaş yavaş ve en kötüsü farkında olmadan sürüklendiğimiz, tıpkı bir robot gibi programlandırılıp yetiştirildiğimiz dünyayı bize bir masal ile anlatmakta.

Bu masaldaki Momo adlı karakter karşısındaki insanı çok iyi dinlemeyi bilen, akıllı, anne babası olmadan yaşamayı beceren, dost canlısı bir çocuk. Momo ile tanışan herkes onun yanında kendini daha iyi hisseder ve aklına gelmeyen fikirler, oyunlar, masallar onunla birlikteyken insanın aklına gelir. Hatta zamanla arkadaşları kendi aralarında bir deyim bile oluşturmuşlar ‘git bir Momo’ya uğra’ diyorlardı çünkü Momo kimsenin iyi yapamadığı bir şeyi çok iyi yapıyordu insanları dinliyordu.

Birde Momo’nun çok yakın iki arkadaşı biri suskun bir ihtiyar olan Beppo ve diğeri konuşkan bir genç olan Gigi var. Bu iki arkadaşı Momo’yu hiç yalnız bırakmazlardı tipki diğer dostları gibi ona her akşam yiyecek birşeyler getirir ona o gün içinde olanları anlatırlardı ve tabiki Momo da dinlerdi.

Duman adamlarla ilk tanışmamız berber Bay Fusi ile oluyor, duman adamlar zaman tasarrufu denilen şey ile insanların zamanlarını ellerinden alıyor, insanları tekdüze bir yaşama, çevrelerine, arkadaşlarına hatta kendilerine zaman ayıramayacak hale gelmesine, duyarsızlaşmasına kısacası bireyleri yalnızlığa itiyor. İnsanlar duman adamlarla tanıştıktan sonra düşünemez olmuştu bunu sadece çocuklar hissettiler çünkü artık onlarla ilgilenen, oyun oynayan, onlara zaman ayıran yetişkinler yoktu etraflarında, anne babaları bile çocuklarını başlarından atmak için herşeyi yapıyorlardı.

Duman adamların gelmesinden sonra Momo dostlarını birerbirer kaybetmeye başladı çünkü artık onların Momo’ya ayıracak zamanları yoktu, artık insanlar kendi zamanlarından tasarruf ederek yaşar hale gelmişlerdi, bir tek çocuklar onun ziyaretine geliyor onun yanında değişik ve daha yaratıcı oyunlar oynuyorlardı ve anne babalarının onlara zaman ayıramadığından şikayet ediyorladı. Çocuklar bu duruma el atmak için bir yürüyüş bile düzenlemişler fakat kimsenin dikkatini çekememişlerdi. Duman adamlardan birinin Momo’ya uğramasıyla birlikte işler değişti, artık onlar Momo’yu kendilerine karşı bir tehtit olarak görüyorlardı.

Hora Usta’nın Momo’ ya ulaşmasıyla birlikte duman adamlardan kurtuluşun kapısı aralanmış oldu fakat Momo ile Hora Usta’nın buluşmasından sonra Momo geri döndüğünde hiç kimseyi bulamamıştı, çocuklar yetişkinler tarafından çocuk deposu denilen yerlere hapsedilmişlerdi artık dışarı çıkmalarına izin verilmiyordu onlara göre çocukların oyunları gereksizdi ve zamanlarını boş oyunlarla heba ettiklerini düşünüyorlardı burada çocukların hayal kurmalarına dahi izin verilmiyordu. Çocukların yaratıcılıkları, neşeleri, çocuklukları köreltilmişti. Beppo ve Gigi’ye gelince onlarda artık yoklardı , Beppo’ya artık deli gözüyle bakılıyor, Gigi ise yalancı hikayeciye dönüşmüştü Momo’nun gidişinden sonra.

Duman adamlardan önce çocukların oyun oynayabilmesi için iki sandık ve bir kaya parçası yeterken duman adamlardan sonra çocuklar yaratıcılıklarını ve çocukluklarını yitirmişlerdi.

Not: Bu özet Nazlı Öykü Çoruk tarafından yazılmıştır.